هنر نینجا ها طی دهة 1970 م توسط دكتر هاتسومی , دارون ناورن ( اسرائیلی ) , بو مونته ( سوئدی ) و استفان كِی هِیس ( آمریكایی ) به خارج از ژاپن معرفی شده است .
لیاقت شخصی , از خود گذشتگیِ حرفه ای , فهم و فراست و قدرت بدنی خارق العادة نینجا ها سبب شده بود كه بصورت یك موجود مافوق انسانی جلوه كنند . نینجا خدای نیرنگ بود و شجاع ترینِ مردم نیز از حضور مرموز او به هراس می افتادند . اینان به سه طبقه تقسیم می شدند : جونین Jonin ( رئیس ) , چونین Chunin ( واسطه ) و جِنین Genin یا « نینجا های واقعی » كه اعمال برجستة این گروه , باعث شهرت نینجا ها شده بود . تعلیم فرزندان پسر و دختر از 5 یا 6 سالگی شروع می شد و این تمرینات شامل پنج قسمت بودند : « تعادل , چابكی , قدرت , استقامت و مهارت های ویژه » . این مهارتها نیز عبارت بودند از : فنون مربوط به مفاصل بدن , شیوه های مختلف راه رفتن , شنا , تمركز فكر , تغییر قیافه , دانش عملیِ نقشه كشی و نقشه خوانی , تهیة آسان غذا , تشخیص آبهای مسموم , مقابله با عوامل طبیعی , دفاع شخصی , روانشناسی , سواركاری , طبابت و بالاخره مهارت در بكاربردن انواع سلاحها . در ذیل برخی از سلاح ها و لوازم مهمی را كه نینجا ها از آنها استفاده می كردند , توضیح می دهیم :
1. اُزومه بی : مین
2. بو : همان چوب است كه در اندازه های مختلف بوده و از آن برای جهیدن از روی موانع و نیز جنگ تن به تن در برابر حتی 5 نفر استفاده می شد .
3. تاكِتسو : تونلی به شكل U كه تعقیب كنندگان وقتی به درون آن وارد می شدند , مواد منفجرة داخل آن توسط نینجا منفجر می شد .
4. تِتسو بیشی : وسیله ای هرمی شكل دارای تیغ های فلزیِ نوك تیزِ پیچ خورده كه بر روی زمین و در مسیر تعقیبیِ دشمن ریخته می شد و گاهی نیز مانند شوریكن پرتاب می شد .
5. سودِ تزو تسو : تفنگی زُمُخت با بُرد كوتاه و با تیر ساچمه ای
6. شوریكن ( شاریكن ) : سلاحی پرتابی در شكل های چاقویی و ستاره ای كه حداكثر بُرد مؤثر آنها حدود 9 متر بوده و هر نینجا نیز 9 عدد از آنها را بعنوان شانس به همراه خود داشت .
7. شینوبی زو ( شینوبی كای ) : چوبی توخالی كه در داخل آن , زنجیر سنگینی قرار می گرفت و آنرا برای پرتاب به سمت دشمن و به زانو درآوردن , به بند كشیدن و یا گرفتن سلاح او مورد استفاده قرار می دادند .
8. شینوبی شوزوكو : نام لباس مخصوص نینجا است كه معمولاً به رنگ زِرِشكی تیره با آستری به رنگ آبی تیره می باشد تا در تاریكی شب به سختی دیده شود . این لباس از چهار تكّه تشكیل می شد : « پیراهن , شلوار , نقاب و كفش » . این لباس , بسیار سبك و قابل حمل بوده و دارای تعداد زیادی جیب و قسمت های كیسه مانندِ دُرُشت بود كه نینجا بسیاری از وسایل ضروری خود را در آن جای می داد . از جمله :
- ابزارهای ورود به ساختمان ها مانند : تسوبو گیری ( بشكل چنگال و برای باز كردن قفل ها ) , شیكورو ( وسیله ای ارّه مانند برای بریدن فلزات و چوب ها ) , اُساكو , جورورو كاگی ( ابزاری برای باز كردن قفل ها ) , تاتامی نومی ( ابزارآلات دیگری برای باز كردن قفل ها ) , كونای ( وسیله ای بشكل چاقو و برای سوراخ كردن در ها ) و وسیلة چند كاره ای بنام توبی كونای
- ابزار های صعود به درختان و دیوارها