سبکهای كوهستان اُمی شان O Mei Shan
1- اژدهای اُمی : مجموعه ای از سبكهای مختلف تقلید از حركات اژدها است . از جمله : اژدهای سبز كه توسط راهبی تائوئیستی بنام دان زن بوجود آمده است ، اژدهای موج دار ، اژدهای سیاه ، اژدهای شكوفة آلو ، اژدهای آتشین ، اژدهای طلایی ( چینگ لونگ وو Ching Loong Wu ) و اژدهای چمبره زده ( پان لونگ ) .
2- اُمِی باگوآ جانگ : سبكی كه یكی از استیل های سبك معروف پاكوآ ( باگوآ جانگ ) می باشد . عقیده بر این است كه این سبك در اواخر حكومت مینگ و اوایل حكومت چینگ توسط دو راهب تائوئیستی بنامهای بی پون و جینگ یون در منطقة مونت اُمی بوجود آمده و به 9 نسل از پیروانشان انتقال یافته است . این دو راهب عضو گروه تائوئیستی آستانة اژدها بوده اند كه در سراسر چین شعبه داشته است از جمله در كوههای اُمِی . البته طبق تحقیقات جدید ، این سبك توسط استاد تیان هائو ( تیان رو هانگ ) و در قرن 16 میلادی بوجود آمده است . گفته می شود كه تیان نیز سبك اصلی را از راهب معروف تائوئیست بای یوئن ( ابر سفید ) آموخته بود . به هر حال این هنر رزمی بعنوان ارثیة خانوادگی تیان به نسل های بعد از او انتقال یافت تا اینكه نسل هشتم این سبك كه شخصی بنام تیان هوی بود ، این سبك را در سال 1958 م از محدودة خانوادگی خارج كرده و در تمام چین توسعه و گسترش داد . این سبك را به اسامی تیان رو هانگ و وودانگ یین و یانگ باگوآزانگ نیز می شناسند .
3- اُمِی چی كُنگ Omei Qi Gong : شاخه ای از چی كُنگ ( چی گونگ ) است كه شامل : بودیسم ، طب سوزنی ، گیاه درمانی ، انواع تنفس ها و هنرهای رزمی می باشد . این هنر در سال 1227 م در معبد جین دینگ ( قلة طلایی ) در كوه اُمی و توسط راهبی بنام بای یون ( ابر سفید ) بوجود آمده است . گفته می شود ماهابودی ساتوآ كه یكی از بزرگان آن كوه بود ، به خواب استاد بای یون آمده و به او گفت كه برای كمك به نسل های آینده ، فنونی را ابداع كند ! لذا بای یون از تركیب 360 مكتب فكری ، فلسفی و فنون مختلف ، چی كنگ اُمِی را بوجود آورده و آنرا در كتابی بنام « مجموعة قوانین مقدس و ارزشمند اُمِی » به رشتة تحریر در آورد تا از تحریف مصون بماند . اساس و شالودة روشهای چی كنگ ، بر تمركز افكار و آرامش جسم استوار بوده و تعالیم آن بر استفاده از نیروی درونی چی در جهت اِعمال روشهای درمانی ، كنترل حواس و اجرای دقیق تر حركات رزمی تأكید داشته و توأمان نیز تدریس می شوند .
چی كنگ دارای شاخه های مختلفی است از جمله : چین كُنگ یا چی كنگ نرم ( تمرینات بدون حركت یا ایجاد بی وزنی ) و دان كُنگ یا یینگ چی كنگ ( تمرینات توأم با حركت یا چی كنگ سخت و خشن ) و چین دان كنگ ( تركیب دو فرم فوق ) . ریشه های چی كنگ به زمان جنگ بین قبایل ( 221 – 770 ق . م ) باز می گردد .
یی جین جینگ نیز نوعی چی كنگ می باشد كه در اوایل قرن 6 میلادی توسط راهب مشهور بودهید هارما و از تركیب چی كنگ سنتی با دانش هندی یوگا بوجود آمده است . این چی كنگ كه ویژة معبد شائولین می باشد , دارای سه سطح آموزشی است : در سطح اول , طرز هدایت نیروی چی به دستها و پاها آموخته می شود و هدف , تقویت عضلات و پرورش زردپی ها می باشد . در سطح دوم كه شی سویی جین ( تطهیر جوهرة وجود ) نامیده می شود , نیروی چی مستقیماً جذب استخوان ها شده و به آنها قدرت و انعطاف می بخشد . سطح سوم نیز كه كف دست بودا نامیده می شود , عبارت است از انتقال نیروی شفابخش از كف دستها و نوك انگشتان .
7- مار اُمِی : مجموعه ای از سبكهای مختلف تقلید از حركات مار می باشند . این سبكها در سه نوع مختلف طراحی شده اند كه به نرمی ، با دقت و با خشونت اجرا می شوند : نوع اول بر دفاع شخصی مبتنی بر محكم گِره خوردن بدور حریف و همراه با فشار بر نقاط طب سوزنی استوار می باشند . نوع دوم بر اساس فنون درگیری نزدیك مانند كشتی بوجود آمده اند و نوع سوم بر تكنیكهای ضربه زدن تأكید دارند .
اُ می یا اِ می Emei بمعنای « زیباترین كوه در سراسر آسمان » یا « کوه سفید بزرگ » و همان اُ مِی شان O mei shan است كه یكی از چهار كوه مقدس و مختص بودیسم در چین می باشد و در كشور ویتنام بنام نگامی شناخته می شود . این كوهستان در استان سی چوآن واقع بوده و معابد تائوئیستی و بودائی معروفی در آنجا قرار دارد . هنرهای رزمی اُمی بعد از هنرهای شائولین و وودانگ ، معروف بوده و گفته می شود تركیبی از آنها می باشند . بنا به روایتی معابد تائو در دوران سلطنت هان ( 200 ق . م ) در كوههای اُمی بنا شده اند و پس از آن ، در دوران تانگ ( 800 م ) یكی از كوههای پیروان بودا گردیده است . این معابد از قرن 17 میلادی با نام شائولین نیز شناخته شده و هم اكنون بزرگترین مدرسة بودیسم در این كوهستان واقع شده است . این كوهستان بخاطر داشتن گیاهان دارویی و نیز هنرهای رزمی بسیار نادری كه از عموم مخفی مانده اند ، مشهور می باشد . در ذیل به برخی از آنها اشاره می كنیم :
در دوران حكومت سونگ , راهب فویوچن كه بعنوان مؤسس مدرسة جنوبی شائولین ( نَن شائولین ) در استان فوكین شناخته می شود , شكل دیگری از چی كنگ شائولین را ابداع كرد كه شی دا گونگ فو ( ده مهارت بزرگ ) نامیده شد . كاربرد چی كنگ در طی سلطنت سلسله های سوئی ( 618 – 581 م ) و تانگ ( 907 – 618 م ) نیز رسماً ادامه یافته و بالاخره در زمان سلسلة چینگ ( 1911 – 1644 م ) مجموعة كاملی از كتابهای قدیم و جدید گردآوری و تألیف شد كه بخش پزشكی آن ، حاوی فهرست كاملی از روشهای چی كنگ در درمان بیماریها بود . چی كنگ دارای روشهای مختلفی در مناطق مختلف می باشد و افسانه های بسیاری در مورد كسانی كه در این روش استاد بوده اند نقل می شود . از جمله : دویدن استادان بر روی سقف ها و بر روی سطح آب ، جهش بر روی دیوارهای بلند ، راه رفتن بر روی خرده شیشه ، ایستادن بر روی تخم مرغ ، خوابیدن بر روی نوك تیز شمشیر , درمان بیماریها از طریق انتقال انرژی از كف دستها و ...
4- ببر اُمِی : مجموعه ای از سبكهای مختلف تقلید از حركات ببر می باشد . از جمله : ببر سیاه ، مشت زنی پنج ببر ، پنجه های ببر غرّان و ببر سفید كه از سبكهای نادر بشمار می آید .
5- بوك مِی Bok Mei : جزو سبكهای جنوبی بوده و به اسامی : باك می Bac Mei ، فوتشان باک می ( آتش و باد ابروسفید ) ، بوك می پای Bok Mei Pai و ابروی سفید نیز شناخته می شود . مبتكر آن راهبی تائوئیست بنام بوك مِی یا بای مِی ( ابروی سفید ) بوده که در دوران سلسلة چینگ Ching و در زمان امپراطور جیاچینگ ( 1820م-1796 ) زندگی می نموده است. البته طبق افسانه ای او را بودایی دانسته و عنوان می شود كه بعد از كشتن یك هنرجو در مبارزه , از معبد شائولین جنوبی واقع در فوکین اخراج شده بود ! این سبک بعدها توسط لائوسیو لئونگ و سپس توسط شاگرد ارشد او یعنی لی یونگ جیان در چین اشاعه و گسترش یافت. استاد امروزی این سبک نیز ادی چونگ می باشد. بوك می سبكی دفاعی و خیلی سریع است كه در آن با توجه به اولین ضربة حریف ، با او مقابله به مثل می شود . پاسخ به حملة حریف ، بیشتر بصورت ضربات آرام بازو و بكمك چرخش كمر می باشد . این سبك بر حركات كوتاه ، ضربات قدرتمند و فشار دینامیك تأكید دارد و در آن 10 عامل مهم مفروض است : « چشم ها ، ذهن ، دست ها ، كمر ، وضعیت ، سلاح ، هدف ، شجاعت ، انرژی درونیِ چی و قدرت » . در این سبک از سلاحهایی مانند بوی گیم ( نوعی شمشیر ) و بین چوئی ( طناب ) استفاده کرده و فرم ساپ جی کوئن و فاپائو ( پلنگ ) معروفترین فرمهای آن می باشند. همچنین در این سبك از مهارتهای سبك اُمی باگوآ جانگ نیز استفاده می شود .
6- فرشته های شمشیردار اُمِی : سبكی است كه غالباً توسط راهبه های معابد كوهستان اُمِی تمرین می شود . این سبك توسط هوی یون و بر اساس شیوة یان شون شو ( هنر افزایش زندگی ) بنیان نهاده شده است . انواع چی كُنگ ها ، فرم های دست خالی و نیز سلاحهای متعدد در این سبك موجود می باشند .
به وب سایت دنیای هنرهای رزمی خوش آمدید
Welcome to Razmi1.com
The World Of Martial Arts
Compatible with FireFox , Chrome , Opera
بزودی منتشر خواهد شد:
کتاب اول از سری کتب دوگانه دنیای هنرهای رزمی:
فرهنگ هنرهای رزمی جهان
مولف: محمددهقان
شهادت سالار شهیدان امام حسین (ع) و یاران باوفایش تسلیت باد