سبکهای موی تای و کرابی کرابونگ از تایلند
کرابی کرابونگ نام هنر استفاده از سلاحهای سرد در كشور تایلند است كه به آن هنر نینجاهای تایلند نیز می گویند . مبدأ این سبك سنتی را به 2000 سال پیش می رسانند ! اما محققاً هنر امروزی در اواسط قرن 18 میلادی بوجود آمده و بعدها توسط سامای ماشامانا ( 1998 – 1914 م ) ملقب به پور كرو ( پدر یا معلم ) توسعه پیدا كرده است . مركز آموزشی این سبك از قدیم , معبد بودایی سوان بوده كه در سال 1350 م توسط بنیانگذار شهر آیودهایا یعنی پادشاه یوتانگ ( راما تیبودی اوّل ) بنا شده است . این معبد متعلق به راهبان لانكا بوده و ژنرال ها و افسران بزرگ ارتش در آن , سلاحهای مختلف را آموزش می دیده اند . همچنین سه پادشاه در این معبد آموزش دیده اند كه عبارتند از :
- فرایا تاكسین Phraya Taksin
- پود . آ . بودت فا Putt . A . Yodt Fa
- سومدِت پاوور راجا چائو ماهاسیها سوك راكنارن Somdet Pawor Raja Chao Mahaseeha Sook Raknarn
شهر آیودهایا در طی زمانهای مختلف مورد حملة پادشاهی برمه بوده است و برمه ای ها اعتقاد داشتند كه معبد بودایی سوان روح جنگ آوری سیام ( تایلند ) است لذا همیشه سعی در نابودی و تسخیر این معبد داشتند كه بالاخره نیز موفق شدند . در خود برمه نیز همیشه سعی در افتتاح مدارسی مشابه معبد سوان صورت گرفته از جمله مدرسة سامناك داب پراكنی اما هیچ كدام از آنها تا به امروز باقی نمانده اند . بعد از ویرانی معبد سوان , پور كرو در مكان دیگری این معبد را دوباره احیا كرده و در ششم نوامبر سال 1957 م مجوز قانونی برای فعالیت جهانی كرابی كرابونگ را از وزارت آموزش تایلند دریافت نمود و درست مانند گذشته , بسیاری از نظامیان و افسران عالی رتبه , شاگردان این مدرسه شدند . در این مدرسه سلاحهای بسیاری آموزش داده می شود كه تعدادی از آنها عبارتند از : شمشیر ( كرابی Krabi و داب Daab ) , نیزة بلند ( إنگا Ngaw ) و كوتاه , یك یا دو چاقو , سپر ( دونگ Dung بطول یك متر , كائن Kaen بطول 50 سانتی متر و لوح Loh یا سپر گِرد ) , حفاظت كننده های بازو , تبر , تیشه , وسایل ساخت سنگر , سرنیزه و سلاحی برای پرش بنام پلونگ Plong یا سری سوك Srisok .
كرابی كرابونگ Krabi Krabong
قابل توجه است كه بیشتر پادشاهان تایلند با این ورزش آشنایی داشتند . مثلاً در سال 1702م پادشاه فاچائو سوآ Pha Chao Sua با شمایل افراد عادی در مسابقات موی تای شرکت می کرد. در قرن 18 میلادی همچنین پادشاه پراكا سوآء ( پراچائو سوآ ) ملقب به « پادشاه ببر » , بطور مخفیانه قصر خود را ترك كرده و با ماسك در مسابقات و مبارزات موی تای شركت می كرد و اغلب اوقات نیز پیروز می شد . وی موی تای را جزو تعلیمات رسمی ارتش نموده و تجهیزات مبارزه را بهبود بخشید . در زمان پادشاهی راما Rama نیز مسابقات با حضور اعضائ خانوادة سلطنتی افتتاح شده و به قهرمانان , عناوین نظامی اعطاء می شد .
این ورزش قبلاً چای یوت Chai Yuth ( مبارزة چند وجهی ) نامیده می شد و از زمانی كه كشور سیام نام خود را به تایلند تغییر داد , نام این ورزش نیز به موآی بوران Mouay Boran و سپس به موی تای تغییر یافت . از سال 1921 م رینگ مبارزه همانند بوكس غربی وارد تای بوكس شده در سال 1923م نیز رسم طناب پیچی دست ها از بین رفته و دستکش جای آن را گرفت.
بر اساس داستان دیگری , تای بوكس در دوره سوخوتای Sukhothai در بین سالهای 1257الی1377میلادی و در حین مبارزه بین طرفداران دو تن از پسران پادشاه سن موآنگ مو بوجود آمده است . آن دو كه فانگ كنگ و جی كومكام نام داشتند , بعد از مرگ پدر پیرشان , به تفاهم نرسیده و در مبارزه بین نمایندگان دو طرف , نمایندة جی كومكام پیروز شده و پادشاهی نیز به او می رسد . به هر حال این ورزش در سال 1560 م و به دنبال جنگ میان شاهزادة قبیلة تای یعنی ناره سوآن ( شاهزادة سیاه ) با پسر پادشاه برمه بایی نوآنگ گسترش یافت . گفته می شود كه این مبارزة طولانی با پیروزی ناره سوآن به پایان رسید .
در زمان قدیم , شیوة مبارزه , بسیار بیرحمانه بود و وزن و راندی وجود نداشت . مبارزه با پاهای برهنه و مشت هایی كه بوسیلة نوارهای كَنَفی و كتانی نوارپیچ می شدند , صورت می گرفت و در آن از محافظ بیضه ها كه معمولاً از پوست درخت نارگیل درست می شد , استفاده می كردند . ضربه با سر ( كلّه ) و گاز گرفتن نیز رایج بوده است . در سبك امروزی فرم وجود ندارد و مسابقات آن به سه كلاس A , B و C تقسیم شده و در پنج راند 3 دقیقه ای با 2 دقیقه استراحت در بین هر راند برگزار می گردند . بوكسورهای موی تای در اجرای ضربات آرنج و لگدهای سریع بلند تخصص خاصی دارند و بسیاری از تكنیكها مشابه تكنیكهای شائولین جنوبی چین می باشند .
موی تای سبك مبارزه ای , سخت و خشن سنتی كشور تایلند است كه قدمت آنرا به دو هزار سال می رسانند و خویشاوندی نزدیكی با هنر كرابی كرابونگ دارد . تاریخچة دقیقی از این سبك در دست نیست اما بنا به عقیده ای در 2000 سال پیش قبیله ای بنام تای ( پادشاهی تای مونگ ) در اثر فشار بیش از حد قوم مغول , از چین به تایلند مهاجرت كرده و برای مبارزه با همسایگانش یعنی كشورهای برمه , ویتنام و كامبوج ( خِمِر ) , این هنر رزمی را بوجود می آورد ! البته یك واقعیت تاریخی حاكی از این است كه این ورزش توسط شخصی بنام نایی خوآن ام ( نای خانوم توم Nai Khanom Tom ) معمول گردیده است . وی در جنگ با برمه دستگیر می شود و مانگارا Mangara پادشاه برمه اعلام می كند كه اگر كسی بتواند با دست خالی با 10 مبارز مسابقه داده و پیروز شود , آزاد می شود . نایی خوآن ام نیز بكمك روش تای بوكس بر تمامی حریفان غلبه كرده و آزاد می شود و روش او از آن به بعد در تایلند رواج پیدا می كند و به پاس احترام به او همه ساله در روز 17 مارس مسابقاتی در تایلند برگزار می گردد .
به وب سایت دنیای هنرهای رزمی خوش آمدید
Welcome to Razmi1.com
The World Of Martial Arts
Compatible with FireFox , Chrome , Opera
بزودی منتشر خواهد شد:
کتاب اول از سری کتب دوگانه دنیای هنرهای رزمی:
فرهنگ هنرهای رزمی جهان
مولف: محمددهقان
شهادت سالار شهیدان امام حسین (ع) و یاران باوفایش تسلیت باد